دانلود پایان نامه حدیث کماسی

پيشگفتار زماني كه از بزرگترين و مهمترين مجسمه سازان قرن بيستم سخن به ميان مي آيد نمي توان به راحتي از نام كنستانتين برانكوزي گذشت. هنرمندي رمانيايي كه پدر مجسمه سازي مدرن لقب گرفت.او هم به دادائيسم كه از اصالت عقل پرهيز مي كرد توجه داشت و هم از اين عنصر استفاده مي كرد.آثار او نمونه هاي جديدي از تفاهم فرم و ماده است. او زبان فرم را جايگزين زبان شيء کرد. از آنجا كه برانكوزي معتقد بود :«اشكال، احجام و فرم ها علاوه بر شباهتشان با طبيعت مفاهيم و معاني بسياري در بردارند»،با ساده سازي از طبيعت، به فرم هايي ناب دست يافت كه دربردارنده ي معاني عميق و بنيادي از فلسفه ي هستي است.با تماشاي آثار برانكوزي به راحتي ميتوان تأثير عميق وشديد او را بر روي هنر مجسمه سازي معاصر دريافت. آثار برانكوزي مورد توجه عده اي از هنرمنداني قرار گرفت كه در دهه هاي پنجاه و شصت آمريكا جنبش مينيماليسم را پايه گذاري كردند. سبك و سياقي كه در نفي حضور هنرمند و مخاطب محوري آثار خود را شكل مي بخشيد . براي اين منظور هنرمند مينيمال به استفاده از فرم هاي ساده روي آورد و در اين سادگي به كليتي مي رسد كه اثر به مثابه شيء و شكلي ناب عرضه مي شود و حضور هنرمند درون اثرديده نمي شود. اثر و حضورش در مكان سوالاتي در ذهن مخاطب و بيننده ايجاد مي كند كه تلاش براي پاسخ گفتن به آن باعث مي شود مخاطب در كشف و شهودي ناب شريك شود و براي رسيدن به اين شهود ناب او مي بايست تمامي پيش فرض هاي خود را كنار گذاشته و اثر را همانطور كه هست درك نمايد.اثر مينيمال در فضا تعريف مي شود و مخاطب حضور در فضايي مجسمه سازانه را تجربه مي كند. در طول اواخر دهه 1960 به واسطه ي نمايشگاههاي بزرگي كه مربوط به هنر مينيمال درآمريكا واروپا بر گزار شد،اين هنر به عنوان جنبش عمده ي معاصر تثبيت شد.در عين حال هنرمندان مربوط به مينيماليسم شروع كردند به تبديل كردن آثارشان در هماهنگي باپيشرفتهايي مثل مجسمه سازي پست مينيماليسم، مفهوم گرايي ولند آرت. در حالي كه آثار جاد اهميت بيشتري پيدا كردند،وحتي به فضاي بيروني گسترش داده شدند،سول لويت در تمايل به ضد ماده گرايي در آثار هنري، هنر مفهومي اي را گسترش داد كه بر اجرا تأكيد داشت، كارل آندره آثاري متشكل از چوب،زمين چمن و صخره در فضاي بيروني توليدكرد.رابرت موريس شايد بيشترين تغيير را در ميان بقيه با آثار ضد فرمي،نمد پوش وچند قسمتي خود،ايجاد كرد كه با اين كار تلاش مي كرد تا توضيحي منتقدانه در مورد آثار هندسي ساخته شده در كارخانه مينيمال اواخر دهه ي1960 بدهد. .(جیمز مایر ( James Mayer )- ترجمه ای از کتاب مینیمالیسم) پست مينيماليسم مقدمه اي شدبراي مسيري كه آنيش كاپور مجسمه ساز معاصر طي كردو به خلق آثاري نائل آمدكه در فضايي اسطوره اي و ماورايي مفاهيمي چون حضور و غيبت، بودن يا نبودن ومكان يا بي مكاني را عرضه كند. مسيري كه از ماجرا جويي عظيم برانكوزي در فرم آغاز شد وتا نگاه نماد گرايانه كاپور به فرم ادامه پيدا كرد.